یک پیشنهاد بامزه به رییس صداوسیما! - راهنمای مدرسه

به گزارش راهنمای مدرسه، ایوب آقاخانی، هنرمند رادیو و تلویزیون، تاکید نمود، رادیو اگر به همین شیوه پیش برود می تواند تا سه سال آینده، مخاطبان از دست رفته اش را بازگرداند. این هنرمند بعلاوه استفاده از مشاوران استخوان خورد نموده به جای تشکیل شوراها را به عنوان پیشنهادی سازنده به رییس صداوسیما عنوان نمود؛ پیشنهادی که شاید نمکین به نظر بیاید اما کارساز است.

آقاخانی در گفت وگویی با راهنمای مدرسه درباره تغییرات حوزه نمایش های رادیویی در دوره تازه مدیریت صداوسیما گفت: در سال 1400 اتفاقات خوبی در نمایش های رادیویی افتاده است. تنوع موضوعی و فرم های امتحان پس داده رادیو به جای قبلشان بازگشته اند. چند مدیر پیشین این فرم ها را کنار گذاشته بودند و تنوع را کاسته بودند در نتیجه نمایش های رادیویی ساحتی شده بود. یکی دیگر از اتفاقات خجسته سال 1400 تشکیل مجدد دفتر ادبیات نمایشی بود که خودش سامان جدی به این حوزه داد. اما تغییر کلان صداوسیما در حوزه مدیریتی، هنوز تبعاتش به رادیو نرسیده و تغییر بزرگی روی نداده است.

با همین روش تا سال 1403 مخاطب از دست رفته را برمی گردانیم

این نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه تا چند سال آینده فقط باید کوشش کنیم که سوء مدیریت های پیشین در حوزه نمایش های رادیویی که باعث پراکنده شدن جامعه متنوع مخاطبان نمایش های رادیویی شده بود، جبران گردد و مخاطبان قبلی به رادیو برگردند، در این زمینه اضافه کرد: بسیاری از مخاطبان رادیو از کف رفته اند. بازگرداندن این مخاطبان یک امر زود بازده نیست اما در 1400 کارهایی کردیم که بلافاصله از مخاطبان بازخورد گرفتیم. مخاطبان بلافاصله متوجه تغییر شدند و گروهی به صف مخاطبان پیشین پیوستند. اما جمع کردن این مخاطبان و اطمینان دادن به آن ها که باز هم نمایش رادیویی سرگرم نماینده و متنوع خواهند شنید و فقط شاهد یکسری روینمودهای نمایشی در حوزه ایدئولوژی نخواهند بود، زمان می برد. پیش بینی من این است که تا سال 1403 اگر با همین روش، ریتم و فرایند جلو برویم، تازه می توانیم مخاطبان از دست رفته رادیو را بازگردانیم و بعد از آن به اضافه کردن مخاطبان بپردازیم. امیدوارم در این راستا خیلی خدشه و لکنت ایجاد نگردد تا بتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم.

فکر خوشبینانه بچگانه درباره بودجه و افزایش کیفیت

گوینده برنامه رادیویی دیالوگ با بیان اینکه افزایش بودجه، 100 درصد می تواند باعث بهبود کیفیت فراوریات صداوسیما گردد، در عین حال به مشکلاتی در این زمینه اشاره نمود و گفت: مسئله این است که این افزایش بودجه چقدر خودش را در لایه های فراوری نمایش نشان می دهد. به عنوان کسی که همزمان در تئاتر هم فعال است این مثال را می زنم؛ مثلا می گویند بودجه تئاتر افزایش پیدا نموده است. برای ما افزایش بودجه تئاتر مهم نیست، تخصیص بودجه تئاتر مهم است. تا وقتی که در حساب جاری مورد استفاده تئاتر این پول واریز نگردد، فقط عددی در اخبار است و تاثیری در تئاتر نمی گذارد. الان هم ماجری افزایش بودجه صداوسیما همین است. اگر این افزایش بودجه تبدیل به عناصری گردد که منِ فراورینماینده بتوانم به نفع ارتقاء کیفی آثار از آن بهره ببرم و موانع اداری اش برداشته شده باشد، برایمان مفید است؛ وگرنه عددی است که شاید فقط در اداره سازمان صداوسیما و برای مدیران و کارمندان مفید باشد.

آقاخانی مسئله دیگر را تورم و بالا رفتن هزینه های فراوری دانست و شرح داد که افزایش بودجه نهایتا بتواند جای تورم و گرانی را پر کند و چیزی برای ارتقاء کیفیت باقی نمی ماند؛ این هنرمند اضافه کرد: هر چقدر بودجه هر نهادی اضافه نموده گردد به تناسبش و حتی بسیار بیشتر بی رحمانه هزینه ها بالا رفته است. تئاتری را که چند سال پیش مثلا با 30 تا 40 میلیون تومان می توانستم فراوری کنم، سال جاری زیر 200 میلیون فراوری نمی گردد. وقتی این اتفاق می افتد افزایش بودجه عملا برطرف خسارت موجود در حفره مالی فراوری است نه افزایشی که بتوانیم آن را صرف ارتقاء کنیم.

او توضیح داد: مسوولان ما واقع بینی مورد نظر را ندارند. می گویند ما بودجه را افزایش دادیم در صورتی که ممکن است مثلا اگر بودجه 30 درصد افزایش داشته، هزینه ها 70 درصد افزایش یافته باشد؛ بنابراین این افزایش یک ضرورت است و مبین آن نیست که می توان کیفیت را ارتقاء داد بلکه می توان فاصله ایجاد شده از فراوری تا هزینه ها را کم کرد؛ یعنی به حالت قبل از تورم برگشت و تازه این نگاه خوشبینانه اش است که بودجه به دستمان می رسد؛ در حال حاضر که فقط درباره اش می شنویم. باید دید کجا عملیاتی شده و به چه حوزه ای تخصیص داده می گردد؛ وارد فضای فراوری می گردد یا اداری و سازمانی؟ البته اگر به بخش اداری و سازمانی هم وارد گردد یک ضرورت است اما اینکه فکر کنیم هر افزایش بودجه ای می تواند در کیفیت تاثیر بگذارد، یک فکر خوشبینانه بچگانه است.

شورا یا شوی دموکراتیک؟!

این بازیگر در پاسخ به این پرسش راهنمای مدرسه که پیشنهادش به رییس صداوسیما برای بهبود اوضاع رادیو چیست؟ عنوان نمود: پیشنهادم بامزه و نمکین است! بعید می دانم برای آقای جبلی خیلی جالب باشد. پیشنهادم این است که از شوراها و کارگروه ها پرهیز نمایند. چون دیدم که به محض ورود دوباره شوراها و کارگروه هایی تشکیل داده اند. تجربه تمام سال های فعالیتم در حوزه هنر به عنوان بازیگر و فراورینماینده به من نشان داده که شوراهای موجود لااقل در این حوزه ها اصلا کارآمد نیستند و اتفاقا باعث ایجاد لکنت در تغییرات مثبت می شوند. معمولا در انتخاب و انتصاب اعضای این شوراها همواره نظرم منفی بوده است. هیچ وقت ندیدم شورایی کاملا کارآمد و درست انتخاب گردد. به نظرم اگر با مشورت آدم ذی صلاح و مشرف امور را پیش ببرند به مراتب از اینکه در شوراها درباره کارها تصمیم گیری گردد بهتر است. زیرا بسیاری از اعضای شوراها بهره عملی از موضوعی که درباره اش نظر می دهند، ندارد؛ از دور نشسته اند و اظهار نظر می نمایند. این چیزی است که در وزارت فرهنگ، در صداوسیما و نمایش های رادیو و تئاتر دیده ام. البته تاکید می کنم که منکر استثناها نیستم. اما معمولا این شوراها آسیبشان از خروجی یاری نماینده بیشتر بوده است.

ایوب آقاخانی درباره شوراها توضیح داد: این شوراها نوعی شوی دموکراتیک است که اصلا به ما نمی آید. مطمئنم شخص دیگری این نظر را نمی دهد ولی من با جسارت می گویم از این شوها پرهیز کنیم و به مبلغ اضافه کنیم و کاری که می کنیم را جدی تر بگیریم تا با سرعت بیشتری به نتیجه برسیم. گاهی این شوراها تمام دوره مدیریت یک مدیر را می بلعند، بی آنکه کاری بنمایند. در این شوراها معمولا کارآمدها در اقلیت اند و حضورشان نمی چربد. این ها عمر ماست که دارد تلف می گردد. اگر ما می دانیم داریم چه می کنیم دیگر کارگروهی احتیاج نیست، اگر هم نمی دانیم چرا مسوولیت کلانی می پذیریم؟ برادرانه توصیه می کنم که ای کاش از افراد استخوان خورد نموده به عنوان مشاور بهره ببرند ولی لزوما نه در یک ترکیب شورایی و البته باز هم در رسیدن به تصمیم نهایی قائل به قطعیت نظر مشاور نباشند. مشاور درباره حوزه هایی که به آن مشرف نیستند، نظر می دهد، بعد از این اشراف اگر مدیر زبده ای باشید باید تصمیم بگیرید و احتیاجی به کارگروه و شورا نیست. ممکن است بگویید این نظر برخلاف تمام کوشش هایی است که در این سال ها برای تشکیل شوراها صورت گرفته، من می گویم این کوشش ها شو است ولی کسی جسارتش را ندارد که این را بگوید. آرزو دارم حتی اگر نظر گزافی است به آن فکر نمایند. به طول مدیریت و تصدی فکر نمایند و به تناسب طول عمر مدیریت برنامه ریزی نمایند تا ان شاءالله دوران پر خیر و نتیجه بخشی را با هم تجربه کنیم.

بازی چشم بسته در 3 سریال

آقا خانی در خاتمه درباره فعالیت های اخیرش در تلویزیون گفت: در سه سریال مشغول ایفای نقش هستم که در حال ساخت اند و شاید سال آینده برای پخش آماده شوند. سریال تب و تاب به کارگردانی داریوش مختاری، سریال داستان یک شهر به کارگردانی محمدرضا آهنج و فصل دوم سریال نجلا به کارگردانی خیرالله تقیانی پور. همکاری ام در این پروژه ها بیشتر راستای رفاقتی ـ حرفه ای دارد تا اینکه کاملا حرفه ای باشد. یعنی جزو کارهایی نیستند که با وسواس بسیار زیاد انتخاب کنم و برایشان چک و چانه بزنم اما با افتخار در این کارها که سازندگانشان دوستانم هستند، بازی می کنم. چشم بسته کنار این دوستان قرار گرفتم و از این حضور شادم. در کنارش به فصل دوم برنامه برگ اول فکر می کنم که البته قطعی نیست که فصل دوم را من بسازم اما میل به فراوری فصل دوم با توجه به استقبال خوب مخاطبان آی فیلم وجود دارد. اگر شرایط فراهم گردد فصل دوم برگ اول را خواهم ساخت.